Kapusta włoska

Dzika forma kapusty jest jeszcze spotykana obecnie na wybrzeżach Morza Śródziemnego oraz na wybrzeżu bretońskim we Francji, na skalistych wybrzeżach Anglii i Irlandii a także w górskich rejonach Włoch. Niektórzy wiążą powstanie kapusty głowiastej z obszarem atlantyckim a włoskiej ze śródziemnomorskim. Kapusta należy do roślin dwuletnich w naszych warunkach klimatycznych w pierwszym roku tworzy głowę a w drugim pędy kwiatowe (do wytworzenia pędów potrzebny jest okres spoczynku umiarkowanego obniżenia temperatury). Znane są kapusty o głowach spłaszczonych, płasko-kulistych, kulistych, jajowatych, stożkowatych i eliptycznych. Wielkość głowy zależy od warunków i długości wegetacji. Głowy możemy podzielić ze względu na zwięzłość na bardzo luźne, luźne, średnio zwięzłe, zwięzłe i bardzo zwięzłe. Im głowa jest zwięźlejsza tym lepiej się przechowuje. System korzeniowy kapusty może sięgać do 1,5m i rozrasta się poziomo do 1,2m, dość łatwo odbudowuje korzeń zniszczony przesadzaniem.