Bób

Spożycie i uprawa bobu sięga czasów prehistorycznych. Dlatego niełatwo ustalić miejsce jego pochodzenia gdyż w wielu regionach (na południe od Morza Kaspijskiego, Afryka Północna, Mauretania i in.) bób rośnie dziko. Trudno stwierdzić czy bób z tych rejonów pochodzi czy występujący tam bób jest zdziczały. Był uprawiany przez Egipcjan 2200-2400 lat p.n.e. Znany był również w Palestynie, Grecji. Ziarna bobu znaleziono w wykopaliskach Troi, wzmianki o nim są w Iliadzie. Znaleziono go w wykopaliskach z epoki brązu w Szwajcarii i na Węgrzech. Bób jest rośliną zielną, roczną. Jego palowy korzeń sięga 100cm i głębiej. Łodyga jest prosta, sztywna, gładka, wewnątrz pusta. Pędy boczne są słabe i krótkie. W zależności od odmiany wysokość to 40-120 cm . Krótki kwiatostan typu grona są samopylne lub obcopylne. Strąki zawiązują się dosyć słabo, na 9 kwiatów 1-2 strąki.